Անիրավասու իմ նպատակին
Կյանքս երազ է, երազս ոչ կյանք,
Իրական պատկերս կարծեցյալ պահքում,
Կեղծիքս դրսում անօրեն անբավ…
Երբ մաքրվում եմ, ճախրում եմ տիեզերք,
Առանց կերակուր աշխարհի մեղքից,
Նպատակս լոկ` ձգտել այն լույսին,
Որ ծնվում է միշտ քո լույս պատկերից:
Եթե պարգևես քո պատկերն ինձ տեր,
Գինու փոխարեն անարժան հյուրիս,
Լույսիդ մեկ շողն էլ հոգիս կմաքրի
Ու ես էլ կօծվեմ անստվեր,անբիծ…
Անիրավասու իմ նպատակին
Տեղադրվել է admin-ի կողմից Հնվ 11th, 2018-ին Պոեզիա-ում