ՄԱՐԴ ԿՈՉՎԵԼՈՒՆ…

Դու’ք բազմաթիվ երազանքներ,
Դու’ք` բողոքներ աղաղակող,
Որ կշեռքիս վրա միայն,
Կշռաքարեր եղաք դաժան.
Նժար եղաք աննպատակ,
Թեթև, ես միշտ ձեր քարերից,
Հառնել եմ վեր` երկնելով ինձ,
Երբ ավելորդ ցանկությունից,
Դարձրել եք ինձ էլ ավելին`
Վեհի լույսին մոտ լինելուն…