Հիշիր իմ անուշ , արժանին այն է՝
Ինչ , որ հարմար է քեզ ընծաելու,
Լուծն էլ արդար է նաև տանելի,
Եթե տրված է,լոկ քեզ պաշտելու:
Դու էլ արտասվիր, եղել է այսպես,
Սիրելը մեղք չէ ,մեղք է դավելը.
Տիրոջից թաքուն մեղք չկա պահված,
Ինչպե՞ս կարող էր մեզ փորձել Աստված:
Սիրելը մեղք չէ, եթե անկեղծ է ու նվիրական
Մեկ սրտի համար՝մեկ սեր է տրված,
Սիրելը մեղք չէ, մեղք է՝ լքելը,
Ցավ պատճառելն էմեղքը անսահման :
Սիրելը մեղք չէ, մեղք է՝ լքելը։
Հիշիր իմ անուշ , արժանին այն է՝
Տեղադրվել է admin-ի կողմից Հնվ 11th, 2018-ին Պոեզիա-ում
