Վաղուց չէմ տեսել անձրևոտ երկինք,
Մերկության նման բացվել ես կապույտ,
Թեթև վարագույր ճերմակ ամպերի
Դուք ուր՞ գնացիք հրդեհից խռով…
Սիրտս հուսահատ անձրև է տենչում,
Դաժան եմ դարձել՛ շոգից բաժանման,
Արև, միթե՞ դու ներքև ես իջել,
Թէ խափկանք է սա՝ իմ նոր խենթության։
Շատ մշուշոտ ես, ակնարկ հեռավոր,
Դու սառը ցնցուղ իմ հուր կարոտի,
Կապույտ երկնքի մերկությունը քո
Աստղերի լույսով ինձ մոտ հասցրու։