Երազի խորքից սթափվիր, արի,
Համրացար վաղուց քո երազներից,
Նույնիսկ գարունն է զիջում խորհելուց,
Իր վառ գարունքից՝ անցյալ ձմեռվա…
Գարուն’, դու եկար քո ձնծաղիկով,
Ձմեռը նորից նվաճեց նրան,
Ծաղկունքդ կգա քո տենչով նորից,
Բայց ձնծաղիկդ կանցնի հավերժիդ…
Երազի խորքից սթափվիր, արի
Տեղադրվել է admin-ի կողմից Հնվ 5th, 2018-ին Պոեզիա-ում